دارم محو می‌شم؟

 

یه چند روزه خیلی دارم آهنگ گوش می‌دم، دست خودم نیست انگار روحم نیاز داره و ناخودآگاه روشن می‌کنم و می‌ذارم بخونه. به خودم می‌آم می‌بینم رفتم توی یه غم عجیبی با آهنگه، بعد می‌فهمم که چقدر یه خواننده می‌تونه قدرتمند بخونه، که وقتی غم و درد و رنجش رو تجربه نکردی، باهاش همذات‌پنداری کنی و براش غصه بخوری. انگار برای خودت اتفاق افتاده باشه و تجربه‌ش کنی. اینم مثل نوشتن می‌مونه و یه داستانِ خوب، وقتی با شخصیت خیلی همذات‌پنداری می‌کنی درحالی‌که دو تا دنیای کاملاً متفاوتین. 

 

نمدونم چرا اینو گفتم. حس کردم باید اینجا بنویسم. دیگه اینجا رو داره یادم می‌ره. وقتی اومدم نشناخت منو. دوباره رمز و اینا زدم. دارم محو می‌شم؟ پس چرا ناراحت نیستم؟